Sarkoidoza

Jakie są objawy sarkoidozy?

Ponieważ sarkoidoza może atakować dowolny narząd w organizmie, może potencjalnie powodować problemy w wątrobie, sercu, płucach, jelitach, kościach, mięśniach, a nawet mózgu. Dokładne objawy mogą różnić się rodzajem i intensywnością i mogą przypominać objawy innych chorób lub reakcji alergicznych. Dlatego objawy te można pomylić z innymi.

Różne formy sarkoidozy mają jednak kilka wspólnych objawów. Te wspólne objawy mogą obejmować gorączkę, powiększone węzły chłonne, obrzęk i bolesne stawy (jak w zapaleniu stawów) oraz wrażliwe na nacisk czerwone guzki na skórze zwane rumieniem guzowatym.

Sarkoidoza najczęściej atakuje płuca i jest znana jako sarkoidoza płucna. Osoby z tego rodzaju sarkoidozą zwykle odczuwają zmęczenie, duszność, ból w klatce piersiowej, uczucie zatoru oraz świszczący oddech lub nieprawidłowe oddychanie.

Niektóre osoby z sarkoidozą mogą mieć łagodne objawy, które ignorują lub mogą nie zauważyć zauważalnych objawów. Nagły wybuch może ostrzec ich o tym stanie, ale objawy zwykle ustępują same. Inni doświadczą objawów sarkoidozy przez lata, zanim przejdą do remisji. Około połowa tych pacjentów wchodzi w stan remisji w ciągu trzech lat od diagnozy; inni w ciągu 10 lat. Sarkoidoza u dzieci.

Ludzie z przewlekłą sarkoidozą są bardziej narażeni na uszkodzenie narządów, z możliwością trwałego uszkodzenia, powiedzmy, płuc lub serca, a także ciężkich i trwałych objawów choroby. Szacuje się, że u 10–15 procent wszystkich pacjentów z sarkoidozą rozwinie się zaawansowana i przewlekła, zmieniająca życie postać tej choroby.

Jak diagnozuje się sarkoidozę?

Objawy sarkoidozy mogą być obecne, ale łagodne i nierozpoznane przez miesiące lub lata przed rozpoznaniem. W większości przypadków sarkoidoza nie jest znana, dopóki osoba nie doświadczy wystarczająco poważnych objawów, aby skonsultować się z lekarzem. Nawet wtedy, ponieważ jej objawy naśladują inne możliwe choroby, właściwa identyfikacja może zająć trochę czasu. Osoby z przewlekłą sarkoidozą często mają poważne objawy, a zatem jest bardziej prawdopodobne, że zostaną prawidłowo zdiagnozowane i otrzymają niezbędne leczenie.

W celu zdiagnozowania sarkoidozy można zastosować rutynowe testy czynności krwi i płuc. Niski poziom wapnia, którego doświadczają niektórzy pacjenci z sarkoidozą, można łatwo wykryć w badaniu krwi, a testy te mogą również wykazać, jak dobrze działają wątroba i nerki. Mogą być również wymagane badania podstawowe, takie jak badania wzroku.

Jeśli pacjent skarży się na duszność lub przewlekły kaszel, można wykonać prześwietlenie klatki piersiowej. W sarkoidozie prześwietlenie pokazuje charakterystyczne ziarniniaki jako ciemne plamy na płucach. Pobliskie węzły chłonne mogą być również niezwykle powiększone. Jeśli lekarze podejrzewają, że sarkoidoza ma wpływ na inne narządy, mogą zbadać i poprosić o skan tych narządów. Można wykonać biopsję płuc, aby potwierdzić podejrzenie sarkoidozy płucnej. Warto zwróćić szczególną uwagę u kobiet, sarkoidoza w ciąży powinna być mointorowana.

Jak leczy się sarkoidozę?

Możliwe jest życie z sarkoidozą, jednak trzeba wiedzieć na co dokładnie zwracać uwagę Nie jest znane lekarstwo na sarkoidozę, ale różne metody leczenia mogą pomóc złagodzić jej objawy.

W przypadkach epizodycznych lub krótkoterminowych, może wystarczyć zmiana stylu życia,  regularne ćwiczenia i zdrowa dieta. 

W przypadkach przewlekłych kortykosteroidy, takie jak prednizon, mogą pomóc złagodzić stan zapalny będący podstawową przyczyną sarkoidozy i zapobiec lub zmniejszyć uszkodzenie narządów. Kluczowa jest diagnoza sarkoidozy.
Jedno ze źródeł