Jak wynika z nowego badania obserwacyjnego, pacjenci cierpiący na Sarkoidozę, którzy dokładniej przestrzegają ustalonych planów leczenia, mają znacznie lepszą jakość życia związaną ze zdrowiem.
Badanie „Association of Medication Adherence and Clinical Outcomes in Sarcoidosis”, które zostało opublikowane w czasopiśmie „Chest”, jest według badaczy pierwszym badaniem przestrzegania stosowania leków wśród pacjentów z sarkoidozą.
W przypadku sarkoidozy konieczne jest często stosowanie planów leczenia ciągłego. Badania wykazały jednak, że około połowa pacjentów nie stosuje się ściśle do przepisanych przez siebie planów leczenia.
Jednym z najczęściej przepisywanych sposobów leczenia sarkoidozy są glukokortykosteroidy, ponieważ mogą one poprawić funkcjonowanie płuc pacjenta. Poprzednie badania wykazały, że przerywane stosowanie glukokortykosteroidów nie jest tak korzystne dla pacjentów, jak regularne stosowanie, więc te leki są zazwyczaj przepisywane do stosowania w sposób ciągły.
W badaniu naukowcy postawili hipotezę, że nie stosując się do planów ciągłego stosowania leków, pacjenci z sarkoidozą mogą być narażeni na ryzyko powikłań.
Aby zbadać tę hipotezę, zespół zebrał dane od 117 dorosłych pacjentów, w wieku medycznym 57 lat, w Klinice Sarkoidozy Johnsa Hopkinsa od sierpnia 2018 do lutego 2019 roku.
Większość pacjentów (47%) otrzymywało zarówno kortykosteroidy, jak i steroidowe środki ograniczające, czyli klasę leków, których celem jest leczenie zapalenia bez potencjalnych skutków ubocznych długotrwałego leczenia sterydami. Wśród pozostałych pacjentów 34% otrzymywało tylko kortykosteroidy, a 19% otrzymywało tylko steroidowe środki ograniczające.
Jak ściśle pacjenci przestrzegali swoich planów leczenia mierzono za pomocą testu samooceny zwanego Skalą Sprawozdawczą Przestrzegania Leku, który zadaje pięć pytań, na które pacjenci odpowiadają w skali od 1 do 5, z wyższymi punktami związanymi z większym przestrzeganiem schematów stosowania leków.
Każdy wynik poniżej 25 został uznany w ramach tego badania za brak zgodności. Zgodnie z tymi standardami 66% ze 117 pacjentów zgłosiło pewien stopień niestosowania się do zaleceń. Ogólny wynik mediany wynosił 23.
Płeć, dochody, poziom wykształcenia i stopień zaawansowania choroby (w tym czas trwania choroby i liczba narządów dotkniętych chorobą) nie wykazywały istotnej korelacji z niestosowaniem się do leczenia.
Jedynym czynnikiem o istotnej korelacji była rasa, ponieważ pacjenci afroamerykańscy częściej zgłaszali przypadki niestosowania się do leczenia niż biali. Inne rasy nie były reprezentowane w sposób istotny, a zatem nie zostały uwzględnione w analizie.
Badacze następnie badali dane pacjentów pod kątem wszelkich powiązań między brakiem zgodności a wynikami klinicznymi. Wyniki kliniczne były oceniane w trzech kategoriach: jakość życia związana ze zdrowiem (HRQoL), funkcjonalność płuc i wykorzystanie opieki zdrowotnej.
HRQoL oceniano za pomocą dwóch ustalonych testów, kwestionariusza St. George’a Respiratory Questionnaire i King’s Sarcoidosis Questionnaire.
George’a i King’a Sarcoidosis Questionnaire. Badacze stwierdzili, że pacjenci z wyższą punktacją w skali adherencji mieli wyższą jakość życia w obu testach.
Nie stwierdzono jednak korelacji między przyjmowaniem leków a funkcjonalnością płuc i korzystaniem z opieki zdrowotnej.
Funkcjonalność płuc oceniano na podstawie kilku znormalizowanych miar, w tym ilości powietrza wydalanego z płuc w ciągu jednej sekundy (wymuszona objętość wydechowa lub FEV1), ilości powietrza wydalanego z płuc po głębokim oddechu (wymuszona pojemność życiowa lub FVC) oraz szybkości dyfuzji gazów przez płuca (zdolność płuc do dyfuzji tlenku węgla).
Korzystanie z opieki zdrowotnej oceniano na podstawie tego, czy chory był hospitalizowany w ciągu ostatnich 12 miesięcy, czy też odwiedził pogotowie ratunkowe w ciągu ostatnich 6 miesięcy.
Ponadto nie stwierdzono związku pomiędzy schematem przyjmowania leków – tylko kortykosteroidy, tylko steroidowe środki oszczędnościowe, ani połączenia obu tych czynników – a przestrzeganiem leków.
„Jest to pierwsze badanie, które miało na celu zbadanie przylegania leków w sarkoidozie, w którym stwierdzono, że większe przyleganie leków wiąże się z lepszym HRQoL” – napisali naukowcy.
Zasugerowali oni, że „przestrzeganie leków może być ważnym celem poprawy wyników raportowanych przez pacjentów i różnic zdrowotnych w sarkoidozie”.
Jednakże, aby lepiej zrozumieć wpływ stosowania leków na wyniki kliniczne, potrzebne są przyszłe badania”, dodali.