Dla wielu pacjentów decyzja o rozpoczęciu leczenia jest zniechęcająca. Leki stosowane w leczeniu sarkoidozy często mają negatywne skutki uboczne. Dodatkowo, wielu pacjentów z sarkoidozą przyjmuje wiele leków, przez co trudno jest stwierdzić, czy nowe powikłanie jest objawem sarkoidozy, czy tylko efektem ubocznym innego leku. Poniższa lista może sprawić, że decyzja o rozpoczęciu przyjmowania nowego leku będzie nieco mniej zniechęcająca. Lista ta może również pomóc Ci zidentyfikować skutki uboczne Twoich obecnych leków i pomóc Ci dowiedzieć się więcej o innych potencjalnych opcjach leczenia, jeśli zajdzie taka potrzeba.
Terapia pierwszego rzędu – kortykosteroidy
Terapie pierwszej linii to najczęściej stosowane metody leczenia, które działają u znacznej większości pacjentów. Dla pacjentów z sarkoidozą, kortykosteroidy są terapią pierwszej linii. Kortykosteroidy pomagają zmniejszyć ogólnoustrojowy stan zapalny, spowalniając, zatrzymując lub nawet zapobiegając uszkodzeniom narządów. Prednizon jest jednym z najczęściej przepisywanych kortykosteroidów w sarkoidozie. Pacjenci zazwyczaj przyjmują dzienną dawkę od 5 do 40 mg. Niestety, kortykosteroidy/prednizon są znane z pewnych negatywnych skutków ubocznych, takich jak:
- Osteoporoza
- Cukrzyca
- Nadciśnienie
- Przyrost masy ciała
- Zaćma
- Jaskra
- Nudności
- Wymioty
- Bóle głowy
- Trądzik
- Twarz księżycowa/ zatrzymanie płynów w organizmie
- Zmiany apetytu
Terapie drugiej linii
Jeśli wymagasz leczenia wykraczającego poza kortykosteroidy, może zostać Ci przepisana terapia drugiego rzutu. Terapie drugiego rzutu to terapie, które są również skuteczne w leczeniu sarkoidozy, ale mogą nie działać u tak wielu osób, jak terapia pierwszego rzutu. Przepisanie terapii drugiego rzutu nie oznacza, że lekarz nie przepisał ci odpowiedniego leku za pierwszym razem, oznacza to jedynie, że twoje ciało nie zareagowało tak, jak oczekiwano, więc spróbuje czegoś innego. Warto pamiętać, że szansa na uzyskanie dobrych wyników w przypadku terapii drugiego rzutu jest zazwyczaj nieco mniejsza niż w przypadku terapii pierwszego rzutu.